آنچه در حوزه سلامت و بهداشت مورد بررسي قرار ميگيرد، نكات مربوط به سبك زندگي سالم و صحيح است. سلامت و بهداشت يكي از بخشهاي اساسي زندگي فردي و اجتماعي همه ما است كه بايد مورد توجه قرار بگيرد. اگر بخش سلامت و بهداشت در جامعه ناديده گرفته شود، عوارض جبرانناپذيري از ابتلا به انواع بيماريها گرفته تا به خطر افتادن سلامت رواني جامعه در انتظار ما خواهد بود. تضمين حفظ سلامت و بهداشت در هر جامعه، مستلزم داشتن زيرساختهاي مناسب بهداشتي در آن جامعه است.
مثلا بهرهمندي از خدمات رفاهي، تامين اجتماعي و دارا بودن دفترجههاي بيمه براي تمام افراد جامعه، يكي از راههاي ارتقا سلامت و بهداشت در جامعه است. زماني كه شهروندان يك جامعه از حداقل مزاياي رفاهي و درماني برخوردار نباشند، نميتوان اميدي به افزايش سلامت و بهداشت در آن جامعه داشت اما زماني كه افراد جامعه داراي سطح مناسبي از رفاه و تامين اجتماعي در زندگي روزمره خود باشند، با مراجعه به موقع به پزشك و اهميت دادن به سلامتيشان بدون نگراني از تامين هزينهها، گام موثري در جهت تامين و ارتقاء سلامت و بهداشت در جامعه برميدارند. حفظ سلامت و بهداشت در جامعه و در مرحله اول، بايد از نظامهاي پايه شروع شود.
يعني مسولان بهداشتي در هر جامعه بايد بتوانند مقوله سلامت و بهداشت را از پايهايترين اركان آن كه همان مدارس يا مهدهاي كودك باشد، آغاز كنند. اگر فرزندان ما از سنين پايين با مصاديق حفظ و ارتقا سلامت و بهداشت آشنا شوند، ميتوانند با به كار بردن آنها در زندگي فرديشان، كمك بزرگي به حفظ سلامت و بهداشت جامعه در آينده بكنند. تدوين اساسنامههاي مشخص براي حفظ و ارتقاء سلامت و بهداشت در جامعه هم اقدام عملي و موثر ديگري براي بهبود شرايط بهداشتي در جوامع خواهد بود. اساسنامههاي مرتبط با سلامت و بهداشت ميتوانند از پايهايترين تعاريف سلامتي تا جامعترين مفاهيم بهداشتي را در خود جاي دهند.